1 Mayıs.. Bütün dünya emekçilerinin tek yürek olduğu birlik ve dayanışma günü.. Ortak noktaları düşünceleri değil, akıttıkları alın teri.. 70’li yılların ikinci yarısını hatırlıyorum daha dün gibi! STK’ları ve üniversitelerin, işçilerle kol kola, 1 Mayıs alanlarına sel gibi akışını! Birlik, beraberlik ve her şeyden önce dayanışma ruhu içinde özlemle kucaklaşmalarını.   Ya bugün..! 11 milyon çalışan, 1 milyon sendikalı işçi.. Emekçi sayısı artarken sendikalı işçiler sanki buharlaşmakta..! Onlarda bölük pörçük,dağılmışlar şehrin iki yakasına.. Sn.Başbakan adres göstermiş, Kadıköy ve Yenikapı meydanı diye.. “Kadıköy ve Taksim asla olmaz “dediğini unuturcasına.   1 Mayıs ve Taksim.. Bakın dünyanın dört bir yanına.. 1 Mayıs etkinliklerinin şehrin en merkezi büyük meydanlarında.. Dayanışma ruhu içinde kutlandığını göreceksiniz.   Sn.Başbakan 1 Mayıs’ı kavrayamamış..! Sıradan bir miting olduğu havasında! Meydanları, emekçilerden kaçırma telaşı içine düşmüş.. Kendi iç dünyasına uygun bir düzenleme hayali peşinde.. Emekçiler için Taksim’in bir simge olduğunu görmezden gelerek.   Ya sendikalara ne demeli? Buyurun.! Kadıköy meydanı sizlere amade..! Emriniz olur efendim diyenler.! Size de Yenikapı ne dersiniz..! Büyük bir isyan kopsa da, yalnız kalmaktan doğan sessiz çığlık.. Kaplar ortalığı..!   İktidar korkuyor..! hem de çok..! İktidarın ilk yenilgiyi tattığı gündür Gezi olayları.. Taksim meydanında biriken kalabalıklardan ürküyor nedense.. Meydan,sanki hiç terk edilmeyecek telaşı içinde.. Faşizmin ayak seslerini artık duyar gibi olsak da.. Emekçiler için bir sevdadır 1 MAYIS ve TAKSİM.   Hasan TEMEL